Maak van jouw straat een leefstraat: ‘Een plek om elkaar te ontmoeten en samen te ontspannen’

Hoe zou het zijn als je een plan kunt indienen bij de gemeente om minder auto’s in je straat te krijgen of om zelfs alle auto’s te weren? GroenLinks Leidschendam-Voorburg ziet wel wat in zo’n ‘leefstraat’. Marie-Christine van van de Gronde is raadslid bij Groenlinks: “In de afgelopen maanden zijn we ons anders gaan bewegen over straat. De straat is niet meer alleen een weg van huis naar werk of school, maar een plek om even op adem te komen. Een plek om elkaar te ontmoeten en even samen te ontspannen.’’

Wat is een leefstraat?
In een leefstraat richten bewoners tijdelijk hun straat in op een creatieve en leefbare manier. Ook is een leefstraat autovrij. Zo komt er ruimte vrij voor bewoners om elkaar te ontmoeten en kinderen rustig op straat te laten spelen. Leefstraten vinden plaats in een rustige periode. De parkeerdruk ligt in die periode veel lager en het verkeer heeft er niet te veel last van.

Nieuwe manier van op straat zijn
Volgens van de Gronde is het tijd met de nieuwe manier van thuis zijn ook goed om na te denken over deze nieuwe manier van op straat zijn. “Niet iedere straat hoeft gedomineerd te worden door auto’s. Niet ieder stukje vrije ruimte hoeft een parkeerplaats te worden. Misschien hoeft de gemeente ook niet alles te bedenken, maar kunnen mensen ook met elkaar beslissen wat ze graag zien wanneer ze de voordeur uitstappen.’’

Voorbeeld in Utrecht
De leefstraat bestaat al in Utrecht, met de nodige voorwaarden. Zo moet de buurt wel goed bereikbaar blijven voor bestemmingsverkeer. Ook moet je in een 30km zone wonen en moeten leefstraten plaatsvinden in de zomervakantie. Het zijn tijdelijke projecten met een duidelijke begin- en einddatum. In 2019 waren er in Utrecht vier leefstraten die werden ingericht door de bewoners nadat de jaren ervoor de overheid er niet in slaagde om dit te organiseren.

Vragen aan het college
GroenLinks zou dit ook graag in Leidschendam-Voorburg  zien en heeft daarom vragen gesteld aan het College van B&W. Marie-Christine besluit: “Want de straat is niet meer een plek om haastig doorheen te gaan, verpakt in een auto of tram. De straat is een plek om te leven.”